Τ’ ἀστέρια θυμοῦνται τὰ παραμύθια
ποὺ μάθαμε παιδιὰ
σὲ μακρυνὰ ἀκρογιάλια
καὶ μὲ τραγούδια
ποὺ ξεψύχησαν ἀπὸ καιρό...
μᾶς τὰ διηγοῦνται
σὰν κλείσομε τὰ μάτια
στὸν ἀνοιχτὸ ἀγέρα
καὶ σταματήσομε τὰ ταξίδια τοῦ νοῦ
καὶ τὰ τραγούδια...