Πως μας κερνάει και μας μεθάει μια ελπίδα
με κατακόκκινο κρασί φαρμακερό,
από το πιο κρυφό κελάρι της ψυχής μας
τι δηλητήριο γλυκό κι οδυνηρό.

Μα θα σωθώ μετά από μέρες ή από χρόνια
λευκό κρασί θα πίνω χύμα, το φτηνό,
θα πω έτσι ήρεμη τη θέλω τη ζωή μου
μ’ ένα παράθυρο στον ήλιο φωτεινό.

Θα πάρω απόφαση να μην ξανά ενοχλήσω
αφού μου το ‘πες πως δεν μ’ αγαπάς εσύ,
μα η καρδιά κρυφά θα μπαίνει στο υπόγειο
και θα μεθάει με το κόκκινο κρασί.

Έχει ποτίσει την καρδιά μου η ελπίδα

Πως μας κερνάει και μας μεθάει μια ελπίδα
με κατακόκκινο κρασί φαρμακερό,
από το πιο κρυφό κελάρι της ψυχής μας
τι δηλητήριο γλυκό κι οδυνηρό.

Μα θα σωθώ μετά από μέρες ή από χρόνια
λευκό κρασί θα πίνω χύμα, το φτηνό,
θα πω έτσι ήρεμη τη θέλω τη ζωή μου
μ’ ένα παράθυρο στον ήλιο φωτεινό.

Πως μας κερνάει και μας μεθάει μια ελπίδα
με κατακόκκινο κρασί φαρμακερό.