Πάντοτε ο άνθρωπος γυρνούσε μόνος
ερχόταν μόνος του, έφευγε μόνος
έτσι του μάθανε κι έτσι διαβαίνει
όμως πριν την αυγή φιλί προσμένει.

Ένα χαμόγελο κι έρχεται η μέρα
πουλί μου σύμμαχο παρ’ τον αέρα
ένα σκοτείνιασμα, μια καληνύχτα
και μες τα μάτια σου φεγγίζει η νύχτα.

Μόνος να έρχεσαι, μόνος να φεύγεις
μόνος το σούρουπο δρόμους να παίρνεις
όμως αγάπαγε και τους ανθρώπους
μ’ αυτούς θα ανοίγεσαι σ’ άγνωστους τόπους.

Ένα χαμόγελο κι έρχεται η μέρα
πουλί μου σύμμαχο παρ’ τον αέρα
ένα σκοτείνιασμα, μια καληνύχτα
και μες τα μάτια σου φεγγίζει η νύχτα.