Καμαρώστε ένα τύπο με σπασμένα γυαλιά
που δεν βλέπει αυτά που βλέπουν οι άλλοι.
Αυτό είναι το μοναδικό του προσόν
να φτιάχνει ένα κόσμο που υπάρχει
μόνο στο δικό του κεφάλι.

Καλοκαίρι και πάλι
κι ας νυχτώνει απ’ τις πέντε,
ο ήλιος λάμπει στο δικό μου μυαλό
δε με νοιάζει τι λέτε.

Ένα κορίτσι με κόκκινα μάγουλα,
ένα κορίτσι γελάει,
άμα μου το ‘λεγε η καρδιά μου θα το ‘κανα
μα εκείνη δεν μου μιλάει
και το κορίτσι γελάει,
το κορίτσι γελάει.

Καμαρώστε ένα τύπο με μεγάλα αυτιά
που ακούει τα πάντα που δεν ακούνε οι άλλοι.
Αυτό είναι το μοναχικό του προσόν
να στήνει ένα κόλπο που υπάρχει
μόνο στο δικό του κεφάλι.

Καλοκαίρι και πάλι
κι ας νυχτώνει απ’ τις πέντε,
ο ήλιος λάμπει στο δικό μου μυαλό
δε με νοιάζει τι λέτε.

Ένα κορίτσι με κόκκινα μάγουλα,
ένα κορίτσι γελάει,
άμα μου το ‘λεγε η καρδιά μου θα το ‘κανα
μα εκείνη δεν μου μιλάει
και το κορίτσι γελάει,
το κορίτσι γελάει.