Σε είχα ολόκληρη ζωή
ρούχο και πανωφόρι
μα έγινες συνήθεια μου
κι ασήκωτο φορτίο
και πήρα πια απόφαση
για να σου πω αντίο.

Κι αν θύμωσες που σκέφτηκα
τα ρούχα μου ν’ αλλάξω,
πολύ λυπάμαι κούκλα μου
μα δεν μπορώ να κλάψω.

Είχα πληρώσει ακριβά
τα ρούχα που φορούσα
αντί να μου ‘δειχνες στοργή
κι αγάπη πιο μεγάλη
μου έβαλες απρόσμενους
μπελάδες στο κεφάλι.

Κι αν θύμωσες που σκέφτηκα
τα ρούχα μου ν’ αλλάξω,
πολύ λυπάμαι κούκλα μου
μα δεν μπορώ να κλάψω.