Τι θέλεις τώρα να σου πω
γι αυτό που κάθε κήπος έχει
χορταριασμένο σινεμά
σαν χαλικάκι η καρδιά
πατούσαν κάποτε παιδιά.

Εμείς εδώ οι νικημένοι
οι νικητές του πουθενά,
να ‘μουν αυλή διπλά κλεισμένη
να ‘χες για τ’ αύριο κλειδιά.

Μετράω κοιτώντας τα πουλιά
που φεύγουν στα ζεστά τα μέρη
αχ, να ‘χα δυο μικρά φτερά
πεταλουδίτσα στη φωτιά
κι ας ζούσα μόνο μια βραδιά.

Εμείς εδώ οι νικημένοι
οι νικητές του πουθενά,
να ‘μουν αυλή διπλά κλεισμένη
να ‘χες για τ’ αύριο κλειδιά.