Να μετρηθούμε ρε παιδιά
να δούμε ποιος μας λείπει,
ποιος είναι αυτός που έφυγε
και μας πλακώνει η λύπη.

Μη βαριαναστενάζετε
κι αρχίστε το τραγούδι,
σαν αετός φτερούγισε
και ζει σαν αγγελούδι.

Δε χάθηκε, δεν έφυγε
κάπου ψηλά πετάει,
κάπου τα πίνει μόνος του
και μας χαμογελάει.

Γεμίστε τα ποτήρια μας
και κάποιος να χορέψει,
βαθύ ποτάμι η ζωή
ποτέ δε θα στερέψει.

Ανοίξτε τα παράθυρα
ανάψτε και τα φώτα
να δει ότι χορεύουμε
και να ‘ρθει όπως πρώτα.

Δε χάθηκε, δεν έφυγε
κάπου ψηλά πετάει,
κάπου τα πίνει μόνος του
και μας χαμογελάει.