Πώς μίκρυναν οι ώρες
μη μιλάς δυνατά,
τι σε φέρνει κοντά μου
τι με παίρνει μακριά,
νύχτα μου λευκή
έρχεται βροχή.

Κράτησε με μες στα καλοκαίρια
δυο ανέμους έχει η καρδιά μου,
θα γυρίσω, ποτέ δεν έχω φύγει
η αγάπη αίμα που έγινε νερό.

Μη μ’ αφήνεις στη φυγόκεντρο μου
μεγαλώνω δίχως παραισθήσεις,
πάλι σκίζω τα τετράδιά μου
η αγάπη αίμα που έγινε νερό.

Πάντα είμαι το ίδιο
πάντα είμαι αλλιώς,
κυπαρίσσια ρωτάω
που υπάρχει ο Θεός,
σύννεφα μαβιά
έρχονται κρυφά.

Κράτησε με μες στα καλοκαίρια
δυο ανέμους έχει η καρδιά μου,
θα γυρίσω, ποτέ δεν έχω φύγει
η αγάπη αίμα που έγινε νερό.

Μη μ’ αφήνεις στη φυγόκεντρο μου
μεγαλώνω δίχως παραισθήσεις,
πάλι σκίζω τα τετράδια μου
η αγάπη αίμα που έγινε νερό.

Τα χαμόγελα του Αυγούστου
κρύβουν μέσα τους μουσώνες
κάθε μέρα μεγαλώνουν
μέσα μου μικρά
ηλιοτρόπια.

Κράτησε με μες στα καλοκαίρια
δυο ανέμους έχει η καρδιά μου,
θα γυρίσω, ποτέ δεν έχω φύγει
η αγάπη αίμα που έγινε νερό.

Μη μ’ αφήνεις στη φυγόκεντρο μου
μεγαλώνω δίχως παραισθήσεις,
πάλι σκίζω τα τετράδια μου
η αγάπη αίμα που έγινε νερό.