Αν ήξερα που βρίσκεσαι
ντροπή δεν θα λογάριαζα
μπροστά σου θα γονάτιζα
και να γυρίσεις θα ‘λεγα
και θα σε παρακάλαγα.

Σ' έδιωξα άδικα, σ' έδιωξα
και μόνος γκρέμισα τα όνειρα μου.
Ζήλεψα άδικα, ζήλεψα
και καταδίκασα τον εαυτό μου.

Αν ήξερα που κρύβεσαι
θα ‘ρχόμουνα στα πόδια σου
ζητώντας τη συμπόνια σου
γιατί ποτέ δε νίκησα
τα μάτια που αδίκησα.

Σ' έδιωξα άδικα, σ' έδιωξα
και μόνος γκρέμισα τα όνειρα μου.
Ζήλεψα άδικα, ζήλεψα
και καταδίκασα τον εαυτό μου.