Απ’ τη φτώχεια σου σε πήρα
για να φας γλυκό ψωμί
μα για την κακή μου μοίρα
σκάρτα φέρθηκες κι εσύ.

Το στεφάνι το δικό μου
δεν το τίμησες
στο κρεβάτι της αγάπης
άλλον κοίμισες.

Εγώ σ’ έκανα κυρία
και σ’ ανέβασα ψηλά
κι εσύ πέταξες στη λάσπη
την καλή μου την καρδιά.

Το στεφάνι το δικό μου
δεν το τίμησες
στο κρεβάτι της αγάπης
άλλον κοίμισες.