Μοναξιά, ερημιά
κι η καρδιά αχ, πως θ’ αντέξει,
μοναχός σαν τρελός
που μ’ αφήνεις πριν ακόμα η μέρα φέξει.

Πες μου που σε ποια γη και ποια άκρη
θες να πας της καρδιάς μου κομμάτι,
δες πως τρέχουνε τα δάκρυα μου
σκέψου λίγο και τη μοναξιά μου,
μοναξιά μου, μοναξιά μου.

Μοναξιά, ερημιά
κι η καρδιά έχει ελπίδα
πως κι εσύ, πως κι εσύ
δεν θα φύγεις της ζωής μου ηλιαχτίδα.

Πες μου που σε ποια γη και ποια άκρη
θες να πας της καρδιάς μου κομμάτι,
δες πως τρέχουνε τα δάκρυα μου
σκέψου λίγο και τη μοναξιά μου,
μοναξιά μου, μοναξιά μου.