Να ο κόσμος να
δεν σε πονά δεν σε γνωρίζει,
κόσμος θεατής
που δεν μπορείς να εμπιστευτείς.

Να ο κόσμος να
κι η απονιά σε γονατίζει
που να βρεις γωνιά
κι απανεμιά για να σωθείς.

Στων ματιών σου το βυθό
θέλω να χαθώ, να ξημερωθώ,
μόνο στη δική σου αγάπη
δεν μπορώ ν’ αντισταθώ.

Να ο κόσμος να
κι η απονιά σε γονατίζει
που να βρεις γωνιά
κι απανεμιά για να σωθείς.

Να ο κόσμος να
στο πουθενά κατρακυλάει
όνειρα φτηνά
λόγια κενά προσωρινά

Να ο κόσμος να
δεν σε πονά, δε σ’ αγαπάει,
να ο κόσμος να
σε προσπερνά και σε ξεχνά.

Στων ματιών σου το βυθό
θέλω να χαθώ, να ξημερωθώ,
μόνο στη δική σου αγάπη
δεν μπορώ ν’ αντισταθώ.

Να ο κόσμος να
δεν σε πονά, δε σ’ αγαπάει,
να ο κόσμος να
σε προσπερνά και σε ξεχνά.

Να ο κόσμος να
δεν σε πονά δεν σε γνωρίζει,
κόσμος θεατής
που δεν μπορείς να εμπιστευτείς.