Χαράματα στην πόρτα τα κλειδιά
κι εσύ μου ρίχνεις ρετσινιά
μα δεν με νοιάζει τίποτα κι αν λες
τις νύχτες μου αμαρτωλές.

Για όλα τα μπλεξίματα,
για όλα τα φταιξίματα
εμένα μην κατηγορείς,
μα ψάξε σ’ άλλους να τα βρεις,
σ’ αυτούς που πουλάν αισθήματα.

Χαράματα και πώς να κοιμηθώ
που έχω τόσα να σκεφτώ
πως πέρασα και τούτη τη βραδιά
το ξέρει μόνο η καρδιά.

Για όλα τα μπλεξίματα,
για όλα τα φταιξίματα
εμένα μην κατηγορείς,
μα ψάξε σ’ άλλους να τα βρεις,
σ’ αυτούς που πουλάν αισθήματα.