Πόση ερημιά κρύβει η βραδιά
κι οι σιωπή σου μοιάζει με πληγή βαθειά.
Ξέρω το πρωί χώρια θα μας βρει
και με αιώνα μοιάζει η στιγμή.

Πες μου κάτι,
η σιωπή σου είναι μαχαιριά,
κρέμομαι απ’ τη φωνή σου
τούτη τη βραδιά, για τελευταία φορά
πριν πάρουν όλα φωτιά.

Τίποτα δεν λες με κοιτάς, με καις
δεν μπορείς να κρύψεις τώρα αυτό που θες.
Μίλα μου απλά για στερνή φορά
βλέπεις πως δεν σου ζητάω πολλά.

Πες μου κάτι,
η σιωπή σου είναι μαχαιριά,
κρέμομαι απ’ τη φωνή σου
τούτη τη βραδιά, για τελευταία φορά
πριν πάρουν όλα φωτιά.