Στην πολιτεία χειμώνιασε κι αργά κυλούν τα βράδια
στάζουν στα ντοκ τα φορτηγά αρμύρα και σκουριά.
Στη γέφυρά οι φύλακες κόβουν στα δυο τη βάρδια
στα ραδιοκύματα βουτούν και φεύγουν μακριά

Όλα τα παίρνει ο καιρός μα πάντα κάτι μένει
σαν ένα αστέρι στο θαμπό του κόσμου σκηνικό.
Όση αγάπη μας νικά στο κύμα της χαμένη
κάποια νεράιδα στο βυθό κρατάει το μυστικό.

Στην πολιτεία χειμώνιασε στα μάτια σου τα ξένα
που ανάβλυζαν κάποτε νερά αρτεσιανά
Τη ζεστασιά του κράτησα το γελαστό τους ψέμα
που έκανε τα’ απίθανα να μοιάζουν πιθανά.

Όλα τα παίρνει ο καιρός μα πάντα κάτι μένει
σαν ένα αστέρι στο θαμπό του κόσμου σκηνικό.
Όση αγάπη μας νικά στο κύμα της χαμένη
κάποια νεράιδα στο βυθό κρατάει το μυστικό.