Μέρα νύχτα λέω: “Αχ, τι έκανα;”
Σβήνω που σε είχα μα δεν σ’ έφτανα.
Έχασα το φως μου. Πώς το έκανα;
Ρήμαξα. Δεν ξέρω· ζω ή πέθανα;

Αηδονάκι μου, κρυνανθάκι μου
Δώσε μου, αν θες, πνοή καρδιάς, αηδονάκι μου.

Ασημένιο δάκρυ και μαχαίρι μου,
είσαι ό,τι έχω, γίνε ταίρι μου.
Αηδονάκι ρώτα τα χαράματα,
αν θα έρθει πριν με πιάσουν κλάματα.