Δε βλέπεις πως εγώ σε θέλω
σ’ έχω τόση ανάγκη
δε βλέπεις πως εγώ σε νιώθω
φως μες στο σκοτάδι
δεν βλέπεις πως εγώ τρομάζω
μακριά μου όταν λείπεις
τρελαίνομαι στη σκέψη μόνο
πως μ’ εγκαταλείπεις

Ποτέ μα ποτέ μη σκεφτείς
τη λέξη αυτή να μου πεις
που κάνουν τα μάτια να κλαίνε
απεγνωσμένα τα χείλη να λένε
Γιατί....

Τις νύχτες τώρα μακριά σου
πες μου πώς να ζήσω
της απουσίας το άγγιγμά σου
πώς να συνηθίσω
όλα εσένα μου θυμίζουν
όπου κι αν κοιτάξω
Δεν μπορώ τη μοναξιά μου
θέλω να φωνάξω

Ποτέ μα ποτέ μη σκεφτείς
τη λέξη αυτή να μου πεις
που κάνουν τα μάτια να κλαίνε
απεγνωσμένα τα χείλη να λένε
Γιατί....