|
Στίχοι: Μαρία Σιτμαλίδου
Μουσική: Άγνωστος
Ο μόνος άνθρωπος περνά,
να ήταν κύμα στα στερνά,
να ήταν ακρογιάλι,
στου πέλαου το πουθενά να 'βρισκε αγκάλη.
Κι έπιασε άλικη βροχή
κι έγινε κόκκινη η ευχή
και κόκκινο το βήμα,
στην άσφαλτο η μοναξιά μοιραίο θύμα.
Το βλέμμα αδιάφορο περνά
μα κάπου ο άνεμος γελά
στο διάβα το δικό του.
Ο μόνος άνθρωπος, αφρός κι αερικό του.
Ο μόνος άνθρωπος περνά,
κορμί κρυφό στα σκοτεινά,
κρυφό και στην αχτίδα,
σε μια σταγόνα της βροχής μέσα τον είδα.
Το βλέμμα αδιάφορο περνά
μα κάπου ο άνεμος γελά
στο διάβα το δικό του.
Ο μόνος άνθρωπος, αφρός κι αερικό του.
Ο μόνος άνθρωπος περνά,
κορμί κρυφό στα σκοτεινά, κρυφό και στην αχτίδα,
Κάπου τον είδα,
κάπου τον είδα.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 462 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|