Γύρω από το τραπέζι
μαλώνουν δυο πουλιά,
το ‘να πετάει το γάντι,
το δεύτερο απαντά.

Φλεβάρης τραγουδιάρης,
μήνας τσιπουρατζής,
τον Αύγουστο ζηλέυει
που ‘ναι φιγουρατζής.

Στο στέρνο έχω μολύβι
γερό καρασεβντά,
στο σπίρτο τόνε σβήνω,
μ’ αυτός δεν ξεκουνά.

Κι αυτός που δραγατεύει
στο πρέμνο τη νυχτιά
τη γκλάβα του γεμίζει
της γης η αναθυμιά.

Κι αν σε γελάσει ο Φυτευτής
πως θα ‘ναι άβροχος,
η κράνα σου τα φταίει
κι ο οίνος ο άμετρος.

Γύρω από το τραπέζι
κορτάρουν δυο πουλιά,
το ‘να υμνεί το χάρο,
τ’ άλλο την ξενιτιά.