Ήτανε γυναίκα πρώτης
κι έγραφε στο μέτωπο της το χρυσό όνομα μου.
Κράταγε κλειστό το στόμα
και σαν μάθαινε ακόμα όλα τα παράνομα μου.

Το ότι μ’ εγκατέλειψε
είναι άξιον απορίας,
κι αγκομαχώ σαν τρόλεϊ
που ανεβαίνει την Ακαδημίας.

Ήτανε γυναίκα φίνα
γεννημένη στην Αθήνα, στους Αμπελοκήπους.
Κι άμα μάθαινε για μένα
πως χαδιάριζα σε ξένα, κράταγε όλους τους τύπους.

Το ότι μ’ εγκατέλειψε
είναι άξιον απορίας,
κι αγκομαχώ σαν τρόλεϊ
που ανεβαίνει την Ακαδημίας.