Το δωμάτιο κενό
μαύρο σκοτεινό
κι ένα δάκρυ με χαϊδεύει
Σε θυμήθηκα ξανά
άλλη μια φορά
το μυαλο μου ταξιδεύει
Τα παράπονα πολλά
κι η ζωή κυλά
σαν το φύλλο στο Βαρδάρη
φεγγαρόφωτα σβηστά
όνειρα κλειστά
μες του χρόνου το συρτάρι

Μ’έπιασε παράπονο
να σε δω λαχτάρησα
κάποτε σου χάρισα
και ψυχή και σώμα

Μ’έπιασε παράπονο
τώρα φθινοπώριασε
όμως δεν ξεθώριασε
της καρδιάς το χρώμα
Σ’ αγαπώ ακόμα

Μια παραίσθηση τρελή
πάλι μ’απειλεί
και νομίζω πως μ’αγγίζεις
κι όταν πάλι θα σε δω
δε θα είσαι εδώ
όλο φεύγεις και γυρίζεις
Τώρα έπιασε βροχή
σ’άλλη εποχή
μακριά σου τα’χω χάσει
σ’ένα ψέμα θα κρυφτώ
να σ’ονειρευτώ
πριν το τέλος μ’αγκαλιάσει

Μ’έπιασε παράπονο
να σε δω λαχτάρησα
κάποτε σου χάρισα
και ψυχή και σώμα

Μ’έπιασε παράπονο
τώρα φθινοπώριασε
όμως δεν ξεθώριασε
της καρδιάς το χρώμα
Σ’ αγαπώ ακόμα
Σ’ αγαπώ ακόμα