Το χάραμα οι λέξεις είν' αέρας
είναι ρίγη και ψίθυροι και χρώμα.

Το μεσημέρι γίνονται ποτάμια
καράβια δέντρα ή σύννεφα. κι ακόμα
γίνονται πού και πού ντουφέκια.

Μα σα βουλιάξει ο ήλιος και λαλήσει
το αηδόνι μες στη ρεματιά
όλες οι λέξεις γίνοντ' αίμα.