Περαστικά πουλιά οι ψυχές, αμίλητες σκιές.
Χαμογελούν στα όνειρά μας, κλέβουν τη χαρά μας.
Μας αφήνουν έρημους, μόνους.
Με δάκρυα από χώμα.
Μ’ έναν ξένο στο στήθος.
Που δεν ξέρει αν αγαπήθηκε.
Δε θυμάται αν αγάπησε.