Φίλε, που έχεις χωράφια
και γεμάτα όλα σου τα ράφια
πούλησε μου τίποτε ξυράφια
κι εγώ για να ξυριστώ.

Θα σου δώσω το μαντήλι μου
που μου χάρισε αυτή
και θα σου δώσω και τη ζώνη μου
που δεν έχει τρύπα άλλη να χωθεί.

Ξέρω πως είμαι βάρος
αλλά σε παρακαλώ,
αν με βάλεις σ' ένα πόστο
θ' αλλάξω και θα προσκυνώ.

Κάποτε είχα κουμπαρά,
ροζ γουρούνι, με χρυσά φτερά,
μα τον άνοιξα από κάτω
και τι να δω... τίποτα.

Κάποτε είχα ένα μαντήλι,
κάποτε μου χαρίστηκε κι αυτή,
κάποτε, με τρεμάμενα χείλη
μαζί είχαμε ονειρευτεί.