|
Στίχοι: Νιόβη Ιωάννου
Μουσική: Αμελοποίητα
Τόσο πολύ μας τρόμαζε εκείνη η θάλασσα… ο βυθός της ήταν ένα μαύρο
φεγγάρι που μεγάλωνε και χανόταν ανάμεσα σε χαλασμένα ποδήλατα,
ρόδες αυτοκινήτων, μπουκάλια από ανεπίδοτες επιστολές… μας τρόμαζε
αυτή η ξενιτιά ως την τελευταία πράξη των σωμάτων… ναι… κάποιοι
επέμεναν να επιπλέουν παριστάνοντας τους νεκρούς… αυτόπτες μάρτυρες
έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχαν…
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 190 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|