Καμιάς γυναίκας ομορφιά
δεν πρόκειται να σβήσει
τη λατρευτή της ζωγραφιά
κι ας μ’ έχει παρατήσει.

Θέλω να θυμάμαι
τα δυο μάτια της,
τα γλυκά φιλιά της
και τα χάδια της.

Και ας πεθαίνω και ας πεθαίνω
μες στο μυαλό μου σαν τη φέρνω.
Και ας πεθαίνω και ας πεθαίνω
μες στο μυαλό μου σαν τη φέρνω.

Τη θύμηση της τη γλυκιά
δεν θέλω να προδώσει
για άλλη αγάπη η καρδιά
κι ας μ’ έχει φαρμακώσει.

Θέλω να θυμάμαι
τα δυο μάτια της,
τα γλυκά φιλιά της
και τα χάδια της.

Και ας πεθαίνω και ας πεθαίνω
μες στο μυαλό μου σαν τη φέρνω.
Και ας πεθαίνω και ας πεθαίνω
μες στο μυαλό μου σαν τη φέρνω.