Η μέρα γίνεται ρωγμή στο σώμα της ιδέας
Η ιδέα καταλήγει μηχανισμός απόκρυφων
Μια πληγή αγριεμένη θάλασσα η οδύνη μου
Των ηφαιστείων κίνηση κυκλωτική
Δίνη από μάγμα που δεν αντιστρέφεται
Περίπλοκη σύγκρουση συμπαρασύρει τις στεριές
Έγνοια υδρογείου τo μπαλκόνι μου
Αλλά και η έδραση δεν ήταν ποτέ ουδέτερη, κυρίως
κατά την ετήσια πανήγυρη των ραδικιών
Τα δεδομένα, μια έννοια που κρίνεται συλλαβή
προς συλλαβή, στιγμή προς στιγμή
Οι ανάγκες μου είναι το μάτι του θεού
Τι θα μπορούσε άραγε να οξύνει
την όσφρηση των λέξεων