Πηγαίνω ακόμα στα καφενεία
στα ταβερνάκια, στα σινεμά
ακούω μπλουζ με την ίδια μανία
κι ο διπλανός μου με βλαστημά.

Έτσι όπως μ’ ήξερες δεν έχω αλλάξει
τα φέρνω δύσκολα μα είμαι εντάξει.

Ίδια κολόνια φοράω ακόμη
διαβάζω κόμιξ να ξεχαστώ
ο Αστερίξ πολεμάει με τη Ρώμη
κι εγώ με σένα πριν κοιμηθώ.

Έτσι όπως μ’ ήξερες δεν έχω αλλάξει
τα φέρνω δύσκολα μα είμαι εντάξει.

Πηγαίνω ακόμα στα καφενεία
πίνω ακόμα πικρό καφέ
βλέπω το μέλλον μου σαν μια ταινία
και είσαι πάντα το μόνο εφέ.