Μ’ έναν ύμνο κεντώ τ’ όνομα σου
μ’ ένα φως αγρυπνώ στη σιγή,
αχ πατρίδα θλιμμένη και ξένη
στα σκοτάδια σε ‘ριξαν μισή.

Ένα σκίρτημα νύχτας του Μάη
σου χαϊδεύει γλυκά τη μορφή,
ένα ήχος πνοής μυρωμένος
σε τυλίγει τη μαύρη αυγή.

Αχ πατρίδα ακριβή και χαμένη
ταξιδεύεις με μαύρο πανί.