Το καμαρόφρυδο σου με τοξεύει
βέλος το βλέμμα σου και με παιδεύει
πίσω απ’ το τζάμι σ’ είδα φοβισμένο
φύλλο του φθινοπώρου μαραμένο

αυτός ο έρωντας που σε χλωμιάζει
ίσα τον πόνο με χαρά μοιράζει
δείχνει τα φύλλα του ανθού και λέει
όποιος μυρίσει χαίρεται και κλαίει

Μ’ αν είναι και ο έρωντας σε θέλει
μαζί με τη χολή κερνάει το μέλι,
μ’ αν είναι και ο έρωντας σε θέλει
μαζί με τη χολή θα πιεις το μέλι

Αλήθεια με το ψέμα θα μπερδεύεις
τα μαγικά του λόγια αν πιστεύεις
σα μέλισσα στα λούλουδα του Μάη
έτσι σου κλέβει το φιλί και πάει

Μ’ αν και ο έρωντας σε θέλει
ξέρει πότε θα `ρθει και μη σε μέλλει