Ξετυλίγει θρήνους ο τροχός
κουβάρια ζωής με τον άνεμο
Ποιος αυλός της σιωπής θα ηχήσει;

Μετράς τον κόσμο όπως μιλά
καιρός να μετρήσεις όπως τούτος σωπαίνει

Οργώνει τ’ αλέτρι κίτρινο και φθορά
Σκάβει χειμώνες στις φλέβες σου
ανεμώνες που ματώνουν στο χιόνι
Πουλιά της βροχής σιωπηλά
σμιλακιά που αγιάζει το πέλμα σου

Σιωπή και σιωπή
ώσπου ανοίγει πράσινο φύλλο
έγχορδο στα φτερά των ανέμων
και μελωδούν οι βλαστοί, κατοικούνται

Δίχως σκάλες ανεβαίνεις σε απίστευτη νίκη