Μια σπίθα και μία αστραπή,
ένα ουράνιο τόξο,
έσκισες τα σκοτάδια μου
κάνω να ξημερώσω.

Στο στέρνο σου να κατοικώ
πιο πίσω απ’ τα πλευρά σου,
εκεί που έχεις τη φωτιά
μέσα στα σωθικά σου.

Ρίζες ν’ απλώσω στα βαθιά,
τ’ απύθμενα νερά σου
να μη μπορέσει ο καιρός
να μ’ έχει μακριά σου.

Άγκυρες ρίχνω στα βαθιά,
τ’ απύθμενα νερά σου
θα κολυμπήσω μια βραδιά
εκεί στα όνειρα σου.

Να μη μπορούν τα χέρια σου
ποτέ τους να με βγάλουν
απ’ τη μεριά του στήθους σου
που τα όνειρα εκβάλλουν.

Ρίζες ν’ απλώσω στα βαθιά,
τ’ απύθμενα νερά σου
να μη μπορέσει ο καιρός
να μ’ έχει μακριά σου.

Άγκυρες ρίχνω στα βαθιά,
τ’ απύθμενα νερά σου
θα κολυμπήσω μια βραδιά
εκεί στα όνειρα σου.