Επειδή του κόσμου το φέρετρο
φτάνει σε τέθριππο ψηφιακό
στων πλήκτρων το άδηλο σεντόνι
όσο μένει καιρός
εγώ που μπορώ να μην καταλαβαίνω
βγαίνω φεγγάρι κι επιμένω

να' ναι το χώμα σάβανο
να' ρχομαι στους κήπους του
βουβά να νοσταλγώ