Ήσουν μεγάλη μάγκισσα
και μπλέχτηκα μαζί σου,
το αίμα μου μετάγγισα
μια νύχτα στο κορμί σου.
Ήταν γλυκά τα βίτσια σου
κι η γλύκα ήταν τα δίχτυα σου.

Τις μέρες σου τις έμμηνες
με άλλον πήγες κι έγινες
κι ας είχες απ’ τη φλέβα μου
στη μήτρα σου το αίμα μου.
Σου ’δωσ’ ο ξένος ψέμα
μα εγώ ψυχή και αίμα.

Στου νου μου τον μεσαίωνα
σε παίρνω και σε καίω,
στα δύο ένα χρέωνα
και μάγισσα σε λέω.
Καίω στην πυρά τα κάλλη σου
και τ’ όμορφο κεφάλι σου.

Τις μέρες σου τις έμμηνες
με άλλον πήγες κι έγινες
κι ας είχες απ’ τη φλέβα μου
στη μήτρα σου το αίμα μου.
Σου ’δωσ’ ο ξένος ψέμα
μα εγώ ψυχή και αίμα.