Ένας καημός αν είσαι χώρια μου
μου φαρμακώνει την καρδιά
κι όταν σε δω η στεναχώρια μου
βρίσκει ξανά την γιατρειά.

Μα δε με νοιάζει,
δε με νοιάζει, δε με νοιάζει
μπρος στη χαρά σου
ένα καημό ποιος λογαριάζει.
Μπρος στη χαρά σου
ένα καημό ποιος λογαριάζει,
μα δε με νοιάζει,
δε με νοιάζει, δε με νοιάζει.

Το δράμα αυτό να σε μοιράζομαι
είναι μαρτύριο φοβερό,
ένας καημός αν είσαι χώρια μου
διπλή χαρά μαζί κι οι δυο.

Μα δε με νοιάζει,
δε με νοιάζει, δε με νοιάζει
μπρος στη χαρά σου
ένα καημό ποιος λογαριάζει.
Μπρος στη χαρά σου
ένα καημό ποιος λογαριάζει,
μα δε με νοιάζει,
δε με νοιάζει, δε με νοιάζει.