Μαύρα μαλλιά, πράσινα μάτια
στου έρωτα τα μονοπάτια
με σεργιανάς και με γυρίζεις
με μεθάς και με ζαλίζεις.

Δυναμίτης με φυτίλι
γίνονται τα δυο σου χείλη,
αχ, και τινάζουν στον αέρα
το κορμί μου κάθε μέρα.

Κι όταν έρχεται το βράδυ
στο φιλί σου και στο χάδι
κι όλο σβήνω και πεθαίνω
στον παράδεισο πηγαίνω.

Δυναμίτης με φυτίλι
γίνονται τα δυο σου χείλη,
αχ, και τινάζουν στον αέρα
το κορμί μου κάθε μέρα.