Μυρίζει ο τόπος μόλις ανασηκώσεις κάποιες λέξεις
Το αντιμετωπίζυμε με την αποφασιστικότητα μιας μοιχείας
Όπως μια κλίμακα όταν ενδίδει στην ελαφρότητα και
η ακαμψία της ακκίζεται σαν πούπουλο
Κάθε φτερούγισμα επί τόπου ενδυναμώνει
τη φλυαρία του παρόντος

Οσμίζομαι κι έναν έρωτα στα όρια της πίστης
όπου θα μπορούσε, αλλά δε δύναται
Μερικοί εδώ κρατούμε τη σιωπή για πάρτη μας
ενώ φωνάζουμε για να μη προδοθούμε
Έτσι διαφεντεύει ο χρόνος· στις
αναιρέσεις του έφιππος