Θέλω να σου μιλήσω
Για του μελανιού τον ιδρώτα
Σε ουράνιες περγαμηνές
Σαν καταγράφει
Τις διδαχές ερώτων και σκιών

Κι ύστερα
Μια άνθηση φωνηέντων
Στίξεων και αναστεναγμών
Να στρώνει των άστρων τις αυλές
Με ποιήματα ολόφρεσκα
Κι άλλα κατόπι που σκορπούν
Ή βηματίζουν ρυθμικά
Στου Πολιούχου Νόστου
Τη λιτάνευση
Που αναζητά μιαν αποβάθρα γυάλινη
Τη θλίψη του ν’ αποβιβάσει