Κι όπως γνέφει κανείς αποχαιρετώντας
χάραξε με το χέρι της το φως της αστραπής
αφήνοντας ξωπίσω της
ολόλευκες γάζες ν’ ανεμίζουν.

Από τότε κάποιοι την είδαν
σε καταρράκτες φωτός να κωπηλατεί
και κάποιοι άλλοι
μ’ ένα ματσάκι παπαρούνες
φλόγες ν’ ανάβει
στων καθρεφτών τα ερέβη
έχοντας πλάι της
ένα ασκέρι από νεκρά παιδιά
επίμονα να της ζητά
να τους διαβάσει παραμύθια.