Ποιος ταχυδρόμος να `ρθει να σου φέρει
Καυτές σταλαγματιές και λόγια αγρύπνιας;
Αχ να μπορούσα
Να γίνω περιστέρι,
Απ’ του γκρεμού την άκρη πετώντας να σωθώ

Τέτοια αγάπη,
Ποιο μέτρο τη μετράει
Ποια δάκρυα την πνίγουνε
Ποια μνήμη την ξεχνάει

Έρωτα άγιε
Ισόβια δεσμά
Για την καρδιά μου όρισες;
Κι αθώωση καμιά!