Η νύχτα καθότανε
με τους αγκώνες της στη θάλασσα
και μιλούσε ψιθυριστά

Τώρα που εναγκαλίζεσαι
ό,τι σ αρέσει
να θυμάσαι
με την ίδια θέρμη
εναγκαλίζεσαι και ό,τι πρόκειται
αύριο να μη σ αρέσει

Μονάχα ο Θεός
των απρόσμενων χαμόγελων
κατέχει τα μυστικά

Η φλυαρία της σιωπής
θα κολυμπήσει στο βυθό
αλλά σε μια μετέπειτα στιγμή
πικρά θ’ απογοητευθείς