Πού να σε κρύψω, παράνομη φτερούγα μου
με τι λογιστικό αντιλογισμό να σε καταχωνιάσω
τι μέτρα να λάβω ομαλής κυκλοφορίας σου εντός μου

τώρα που γυρίζω εφηβικά σ’ εαρινές συνομιλίες
στη δύναμη της χλόης γι’ ανομολόγητα φουσκώματα
όνειρα δειλινά σε πανεπιστημιακά παγκάκια...

Και μετά, χορτάτος λιτότητα παιδικών εκμυστηρεύσεων
επιστρέφω εκών άκων στη νόμιμη οικογενειακή χλιδή μου.