Το κρύο και η πείνα
εργάτη σε διαθεσιμότητα
σαρκάζουν τ’ άδειο κουφάρι
το στυμμένο στη φάμπρικα
Λιμασμένα όρνια
με τα ράμφη τρυπάνε
τον υπόγειο άνεμο της εγκατάλειψης
Τα ράμφη μακραίνουν
και γίνονται λόγχες
ολοένα σχήματ’ αλλάζουν
τώρα γίνονται
η μύτη του Προέδρου της χώρας
Στο `να ρουθούνι του
η Πεσινέ καπνίζει
στ’ άλλο ρουθούνι του
παρκάρει η Πεζώ
Στο μέτωπο του Προέδρου
που –υπόψη– το `χει καθαρό
πότε πότε
έν’ αμάξι της Πεζώ
κόβει δοκιμαστικές βόλτες