Πόσο σε ζηλεύω
απ’ τη ζήλεια μου πεθαίνω,
αχ και να μπορούσα
να σε κράταγα δεμένο,
πόσο σε ζηλεύω.

Αν ποτέ σε δω
μ’ άλλην αγκαλιά,
ούτε ένα λεπτό
δε θα μπορώ να ζήσω πια.

Πόσο σε λατρεύω
αγοράκι μου γλυκό μου,
τη ζωή μου δίνω
να `σαι μοναχά δικό μου,
πόσο σε λατρεύω.

Αν ποτέ σε δω
μ’ άλλην αγκαλιά,
ούτε ένα λεπτό
δε θα μπορώ να ζήσω πια.