Οι όρκοι σου ήταν φωτιά
κι εγώ ξέρω κλαράκι.
Τα χάδια σου με στη νυχτιά
φωτίσαν την Ιθάκη.

Η κάθε σου αναπνοή
μπαρούτι με φιτίλι.
Σαν γέρνεις πλάι μου γλυκά
και μου φιλάς τα χείλη.

Μα όταν φεύγεις μακριά
καλό δεν ανατέλλει
Και μοιάζει η γη και ο ουρανός
κυψέλη δίχως μέλι.