Οκτάνια, ξεσπάσματα και μέρες ότι ναναι
οι φίλοι γιναν άφιλοι κι οι νύχτες δεν τραβάνε
τα όχι, ίσως γίνανε κι οι πράξεις μείναν λογία
τα ρετιρέ ζηλέψαμε και μείναμε σε υπόγεια.

Και τίποτα δε γίνεται και τίποτα δε ρέει
η θάλασσα υποχώρησε κι η πόλη καταρρέει
μα κι αν η ελπίδα φώλιασε στο πιο κρυφό σημείο
υπάρχει ακόμα ο καιρός για κάποιο πλάνο δυο.

Και παρεξηγημένος και παντού χαμένος
στις γιορτές ακάλεστος και στις παρέες ξένος.
Σου λένε κάτσε φρόνιμα, μην προκαλείς το μέλλον
και δε σου φτάνουν δυο ζωές, να βρεις γιορτές αγγέλων
μα εγώ νιώθω σαν όμηρος βαριάς οφθαλμαπάτης
και μες στη νύχτα χάνομαι σαν λαθροϋπνοβάτης.
Και τίποτα δε γίνεται και τίποτα δε ρέει
η θάλασσα υποχώρησε κι η πόλη καταρρέει
μα κι αν η ελπίδα φώλιασε στο πιο κρυφό σημείο
υπάρχει ακόμα ο καιρός για κάποιο πλάνο δυο.

και παρεξηγημένος και παντού χαμένος
στις γιορτές ακάλεστος και στις παρέες ξένος

σου λένε κάτσε φρόνιμα, μην προκαλείς το μέλλον
και δε σου φτάνουν δυο ζωές, να βρεις γιορτές αγγέλων
μα εγώ νιώθω σαν όμηρος βαριάς οφθαλμαπάτης
και μες στη νύχτα χάνομαι σαν λαθρουπνοβάτης.