Θα γράψω μυθιστόρημα
βιβλίο θέ’ να γράψω
και τα δικά μου βάσανα
εκεί θα περιγράψω.

Κι αυτοί που θα διαβάσουνε
θα βαριαναστενάξουνε,
οι πέτρες θα ραΐσουνε
και τα βουνά θα κλάψουνε.

Μου παίρνουνε το ταίρι μου
μέσα από το χέρι μου.

Τρεις χρόνους αγαπιόμαστε
περίπου χίλιες μέρες
κι απάνω εκεί στον τέταρτο
περνάει μ’ άλλον βέρες.

Καρδιά μου γίνε σίδερο
καρδιά μου γίνε πέτρα
και συ φτωχέ μου λογισμέ
καημούς και πίκρες μέτρα.

Μου παίρνουνε το ταίρι μου
μέσα από το χέρι μου.