Χθες κύλησε ολόγιομη
η σελήνη στο μπαλκόνι μου.
''Φίλε μου θέλω γιατρειά''
μούπε, `'γιατ'είμαι μόνη μου''.
''Σ’ είδ’ από πάνω δυνατό
τον κόσμο ν’ αφεντεύεις,
κι ήρθα να πιω ένα πιοτό
από κοντά να μ’ αγναντεύεις''.

''Μη με βλέπεις παγωμένη
μη με νιώθεις μακρινή,
είμαι μόνη και θλιμμένη
ακριβώς όπως και συ''.

''Μπορώ να ρίξω τα χαρτιά
και να σου βρω το ταίρι σου,
τα βράδια νάμαι η συντροφιά
που θα κρατά το χέρι σου''.
''Θέλω μόνο λίγα χάδια
μια γωνιά μες στη βολή σου,
και σ’ αντάλλαγμα τα βράδια
θα φωτίζω την αυλή σου".

Κι έτσι γίναμε δυο φίλοι
και γλιστρούσαμε παντού,
σαν δυο τόσες δα μπιλλίτσες
στο μπιλλιάρδο τ’ ουρανού…