Πες μου τι έχεις,
γιατί στα μάτια δεν κοιτάς
και αφηρημένα απαντάς
κάτι σου είπαν για εμάς
και με το νου σου, κάπου έξω τρέχεις.

Πες μου τι έχεις,
πες μου αν σου είπαν για εμάς
και την καρδιά σου την χαλάς
ξέρω κακία δεν κρατάς,
μα απορώ πως τους αντέχεις.

Όλο προβλέπουν χωρισμούς
και φέρνουν κατακλυσμούς,
αρκεί μη φύγεις από αυτούς
πες μου, πως δεν το βλέπεις.

Μπροστά σου λεν πως σε αγαπούν
πισώπλατα όμως σε χτυπούν
κι αν τους πεις τάχα απορούν
πως το επιτρέπεις.

Θέλω να πω τέρμα όλα αυτά
να το φωνάξω δυνατά
πως η αγάπη είναι εδώ κι ακόμη αντέχει.
Κόντρα σε όλους τους χρησμούς
για προδοσίες και χωρισμούς
πως η αγάπη είναι εδώ και αντέχει.

Άκου έξω βρέχει,
ποτάμι οι δρόμοι στο λεπτό
μα στη δική μας κιβωτό
που φτιάξαμε εσύ κι εγώ
και εδώ μέσα νερό δεν τρέχει.

Κι μ’ αγαπάς και σε αγαπώ
πιο δυνατά με τον καιρό
για σένα κάνω ότι μπορώ
άκου, βρέχει δεν βρέχει.

Μετά τη μπόρα ήλιος θα βγει
μετά τη νύχτα είναι η αυγή
το κάθε τέλος μια αρχή
άκου, δεν πάει να βρέχει.

Κόντρα σε όλους τους χρησμούς.