Χωρίζει η μοίρα τους ανθρώπους
αλλάζουν δρόμους, γειτονιές.
Τα μάτια βλέπουνε άλλους τόπους
μα δεν αλλάζουν οι καρδιές.

Κάπου όνειρα αφήνει
δεμένα μ’ αναμνήσεις,
που μια στιγμής σαν έρχονται
σε κάνουν να δακρύσεις.

Χωρίζει η μοίρα τους ανθρώπους
τα μάτια γίνονται θολά.
Μπλέκει το αίμα με τους πόνους
μα ίδια μένει η καρδιά.

Κάπου όνειρα αφήνει
δεμένα μ’ αναμνήσεις,
που μια στιγμής σαν έρχονται
σε κάνουν να δακρύσεις.